flora en fauna

Heel Nieuwegein wemelt momenteel van die enorme oranje naaktslakken. Het zijn immigranten, deze Spaanse Wegslakken. Meegelift op geimporteerd groente danwel fruit. Dus als je je net als ik al afvroeg waar deze knoerten ineens toch vandaan kwamen; there you go.
Je kunt je eraan ergeren, ervan gruwelen nadat iemand naast je erop gaat staan, zodat de ingewanden tot tegen je broekspijpen opspatteren (mij helaas overkomen), ze met zout bestrooien, ze met bier dronken voeren, doormidden knippen (Ja, echt! Er zijn er die dat doen.), aan de kippen voeren of met korrels vergiftigen. Je kunt er ook een logje over willen schrijven en dan nadat je er eentje gefotografeerd hebt, helemaal doorslaan, zodat voorlopig van verdelgen waarschijnlijk helemaal niets meer komt.Want eigenlijk best lollig, die spaanse jongens. Wij zeggen dus bij deze in ons beste spaans: buena acojida, caracolles ! 

Update 18.30: Bij thuiskomst merkte Stefan volkomen terecht op dat de slakkenrijdster eigenlijk 'olé' moest roepen in plaats van 'woehoe!' Nah. Vooruit. Bij deze dan.

kitschy friday

Met tekst wil het niet zo vlotten, de laatste tijd. Ik heb het net even nageteld; er staan maar liefst 12 concept logjes in mijn lijst, die allemaal het publiceren niet waard zijn. Zoals Eddie Vedder het zo leuk wist te brengen: 'thoughts arrive like butterflies'. En ze fladderen ook net zo ongecontroleerd weer van me weg. Daarom hou ik het maar even bij fotootjes. Want die lukken eventjes beter. De beestjes wonen in een obscuur wildparkje net over de Duitse grens bij Brunssum, eronder de dikke kruisspin die woont bij de pergola in onze achtertuin, dan ons eigenste liefste beestje en als laatste een ontroerend en licht verregend roosje, ook uit eigen tuin. Allemaal overgoten met een sassy sixties sausje.
Ja.
Freubelen, ja.
En nu slapen. Goedenacht en een heel fijn weekend gewenst.
Zie ik u deze zaterdag nog bij ons in de achtertuin? Zoja; tot dan!

Prof op bezoek

Vanochtend zat er een vlindertje tegen het raam geplakt. Hij zat denk ik uit te rusten of wat het ook maar is dat vlinders doen als ze een halve dag tegen je raam aan geplakt zitten. Ik pakte de camera en zette hem op de foto. Vanavond ging ik de foto bewerken en toen zag ik pas wat een hooggeplaatst bezoek we eigenlijk hadden vandaag: professor Perkamentus himself, ladies and gentlemen!

8

D.H.Z.

Morgen is Nona's verjaardag! Acht wordt ze alweer. Zaterdag vieren we haar kinderfeestje en ik zit tot over mijn oren in het stiekeme voorbereidingswerk. Want ik heb haar wijsgemaakt dat we niet al te veel bijzonders gaan doen dit jaar, terwijl er in het echt een speurtocht klaar ligt die (hopelijk) zijn weerga niet kent. Het gaat zelfs nog een beetje op ons acteertalent aankomen, dit jaar. Onze speurtocht heeft een Egyptisch thema (je vindt hem hier) en was dus kant en klaar, maar ik zou ik niet zijn als ik niet hier en daar nog wat aanpassingen wilde maken, dus daar ben ik aardig druk mee geweest. Ik fabriekte dus alle requisiten zelf, en hieronder kunt u daarvan het resultaat zien. (de kleine piramide is het 'prototype'-poepoe- van de doosjes met snoep die bij het afscheid worden meegegeven.) Ik was zelfs zo zunig goed bezig dat ik het grote doosje gemaakt heb van de envelop waar de speurtocht in bezorgd werd. Ha! Ik recycle me suf, man!

Maar toen.
Bekeek ik es alle kleinigheidjes, prijsjes en dingetjes die we hadden, en bedacht ik dat de kinderen eigenlijk wel heel veel meuk mee naar huis krijgen aan het eind van het feest. En om dan op het eind nog eens omringd dolle kids en bijbehorende ouders op de kop in de kast te moeten zoeken naar een deugdelijk plastic tasje, nee, dat leek me niet wat.
Dus.
Naaide ik nog wat tasjes.
En voorzag ze van hun namen, waarmee toestanden in de trant van 'hee, dat is mijn tasje! Nietes, hij is van mij!' meteen heul handig verleden tijd worden.
En nee, die zien er inderdaad totaal niet Egyptisch uit. Daar had ik het zo zoetjes aan wel zo'n beetje mee gezien, namelijk. Bovendien hoop ik dat op deze manier het tasje nog een tijdje langer meegaat.

En kijk ook eens wat een leuke lettertjes! Ze heten Monbijoux en je kunt ze downloaden op dafont.com.

En nou nog tweeenveertig traktaties maken om morgen op school uit te delen. Dus ik ga maar even weer aan de slag...